يكي از بديع ترين مناظري كه من خيلي از روزها مي بينم و سرشار از هيجان و شعف مي شم منظره ايه كه در افق انتهاي بلوارمون قرار داره و اون منظره كوههاي برفيه كه با يه آسمون آبي بي لك كه نويد يه روز با هواي تميز رو ميده يا يه كوه برفي با يه آسمون خاكستري كه اون روز حتما بارون مياد ويا مثل امروز كه انگار برف كوهها تا آخر آسمون كشيده شدند؛ يه آسمون پرابر. ولي در هر حال يه لذت بي اندازه با اين منظره منو سرخوش مي كنه.
ولي امان از روزاي كثيفي كه هيچ چيز ته بلوار ديده نميشه.
ولي امان از روزاي كثيفي كه هيچ چيز ته بلوار ديده نميشه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر